Sacrum w tradycji biblijnej

Opis

Co wyróżnia człowieka ze świata przyrody? Z pewnością rozumność dążąca do prawdy, wola poszukująca dobra, umiejętność miłowania, ale nade wszystko świadomość istnienia rzeczywistości transcendentnej. Tylko człowiek jest religijny! Najstarsze świadectwa, wydobywane dzięki badaniom archeologicznym, ukazują człowieka, który uobecnia świat nadprzyrodzony w czasie i przestrzeni swojej egzystencji. Człowiek spotykając się z Bogiem, pragnie się uświęcić, by nadać swojemu życiu sens nadprzyrodzony. Sacrum pozwala mu przekraczać czas i przestrzeń, by mógł zaistnieć w nowym wymiarze rzeczywistości, która jest wieczna.

Spis treści
Słowo wstępne
I. STAROTESTAMENTOWE WYMIARY ŚWIĘTOŚCI
1. Świętość Boga
2. Świętość przestrzeni
3. Świętość czasu
4. Świętość człowieka
5. Świętość narodu
6. Świętość ofiary
II. ŚWIĘTOŚĆ W NOWYM TESTAMENCIE
1. „Święć się imię Twoje”
2. Znak oczyszczenia świątyni
3. Wyznawca Chrystusa świątynią Boga
4. Świętość wspólnoty
5. Wezwanie do osobistej świętości
6. Obraz wąskiej bramy
7. Uświęcenie przez ofiarę Jezusa
8. Pamiątka zmartwychwstania Chrystusa
9. Wizja Nowej Jerozolimy
Konkluzja
Summary
Bibliografia